Hayatı Ramazan Olanın, Ahireti Bayram Olur!
ÇATAK KÖYÜ’nde ve komşu köylerde yardıma muhtaç
o kadar insan var ki, bazen bunlar çevremizde,
bazen akrabalarımızın arasında. Bazen de yanı başımızda.
Bu RAMAZAN AYINDA Bu kişiler için neler yapabiliriz,
– 2 kg pirinç
– 2 kg mercimek
– 2 kg bulgur
– 10 kg un
– 2 kg toz şeker
– 3 paket makarna
– 1 adet salça
– 2 paket tuz
– 5 kg sıvı yağ
– 1 kg çay
– 500 gr kaşar peyniri
– 500 gr helva
– 15 adet yumurta
– 1 kg zeytin
Bunu ÇATAK KÖYÜN’de alıpta bir aileye dağıtacak kaç kişi vardır?
Benim kendi fikrim en az 250 kişi vardır. Dedim ya…
“Hayır yapmak para işi değil, gönül işidir”
İnsanlara yardım etmek, sadece maddi yardım akla gelmemelidir.
Maddi ihtiyaçları yanında insanların manevi ihtiyaçları da vardır.
Örneğin hasta birini ziyaret etmek, çocuklara sevgi ve şefkat göstermek,
insanlara güler yüzle yaklaşmak. İnsanları mutlu eder.
Geçmişe dönüp de baktığımızda ÇATAK KÖYÜ olarak üstesinden
gelemediğimiz şey yok, yani biz istersek her şeyi yapabiliriz
ve her sorunu çözebiliriz, yeter ki bunu gönülden isteyelim,
yeter ki içimize gizlenmiş o iyilik meleğini ortaya çıkartalım.
Emin olun ki dünyada hiç bir insan yoktur ki vicdan sahibi olmasın,
hiçbir insan yoktur ki yardıma muhtaç, ayakları çıplak,
açlıktan neredeyse kemikleri görünen bir çocuk gördüğünde
azap çekmesin.
Bazen öyle şeyler oluyor ki, öyle insanlar
görüyoruz ki çevremizde, televizyonlarda, insan olduğumuz
için utanıyoruz, biz olduğumuz için utanıyoruz, o insanlar
sıcak bir yemek bile yiyemezken her gün yedimiz her şey için,
UTANIYORUZ. Ve kimi zamanda onlar utanıyor, gözlerini
sizinkilerden kaçırırcasına, çöpten çıkarıp ta torbasında
koyduğu ekmeği gizlercesine, içinde bulunduğu hayatına
ağlarcasına… Kısacası, dünyada hak edip de yaşayamadığı,
başına öne eğdiren her şeye, UTANIYOR. Siz siz olun, şükredin,
hayatınıza, yaşantınıza, yediklerinize, hayatın size sunduğu her şeye,
şansın ve adaletin yanınızda olduğu için, ŞÜKREDİN.
Çünkü nice insanlar var ki, keşke diyor, sizi gördüğü zaman
keşke bende öyle olsam, onun gibi giyinebilsem, onun gibi
başım dik yürüyebilsem, onun gibi yaşayabilsem, kısacası onun
sahip olduğu her şeye sahip olabilsem diye. Aslında başı dik yürümeye
layık olan sadece siz değilsiniz, onlar her ne kadar ezik
hissetseler de kendini, asıl onların da başlarının dik, gözlerinin
parlak olması gerekir. Sahip olduklarınızın değeri bilin, çünkü bazen
her şey için çok geç olabiliyor. Özellikle de şans bize gülmüşken,
hayat istediklerimizi bize vermişken…
Halbuki zengin de birdir, fakir de birdir.
Aralarındaki tek fark kağıttan destelerdir.
O da mezarda nasılsa eşitlenecektir.
Zaman zaman kimileri ben fakir bulamıyorum ki bir sadaka vereyim,
herkesi zengin görmekle yardım elini uzatmak istemeyenler var.
Oysa herkes kendinden daha fakir birini bulabilir.
“İyilik ne kadar gizliyse o kadar hayırlıdır.”
“Fedakârlık yapıyorsanız, yalnız gönlünüzde
kalmamışsa, dilinize düşmüşse iş,
o yine kendinizi düşündüğünüzdendir.
İyilik yapıyorsanız sizde kaldıkça iyiliktir.”
Yapılan her türlü iyilik güzeldir, ama bunu yaptıktan
sonra hiç kimseye anlatmamanın çok daha büyülü
bir yanı vardır, insan başkalarına bir şey verdiği
zaman daima kendini iyi hisseder. Yaptığımız iyiliği
başkalarına anlatarak bu olumlu duyguyu sulandırmaktansa,
kimseye bahsetmeyin ve olumlu duygunun tümü sizde kalsın.
Gerçekten de insan bir şey vereceği zaman karşılık
beklemeden vermelidir. Yaptığınız iyiliği başkalarına
anlatmazsanız, tam anlamıyla karşılık beklemeden vermiş olursunuz;
ödülünüz de, bu davranışın sizde yaratacağı gönül sıcaklığıdır.
Bir daha birisine bir iyilik yaparsanız, bunu kendinize saklayın ve verme eyleminin sevinçli keyfini
yaşayın.
“Hayır yapmak para işi değil, gönül işidir”
ESKİ ZAMANDA, ŞEHRİN İLERİ GELEN ZENGİNLERİNDEN OLAN BİR ŞAHIS,
HESABINI BİLMEDİĞİ KADAR ÇOK OLAN MALINDAN KİMSELERE BİR ŞEYLER VERMEZMİŞ.
KAPISINA GELENLERİ BOŞ ÇEVİRİRKEN, DİLENCİLERE DE KIZARAK SADAKA VERMEZMİŞ.
BİR GÜN ŞEHRİN PAZAR YERİNDE DOLAŞIRKEN, ÖNÜNE ÇIKAN BİR DİLENCİ
“EFENDİM NE OLURSUNUZ BANA BİR AYRAN PARASI VERİRMİSİNİZ” DEMİŞ.
CİMRİ ZENGİN “AYRAN İÇME, GİT ÇEŞMEDEN BOL BOL SU İÇ” DEMİŞ.
DİLENCİ “EFENDİM SU İÇMEKTEN MİDEM AĞRIMAYA BAŞLADI, NE
OLURSUNUZ BİR AYRAN PARASI VERİRMİSİNİZ” DİYE YALVARMIŞ. DİLENCİNİN
DEFALARCA YALVARMALARINA DAYANAMAYAN CİMRİ ZENGİN “AL GİT GİT
AYRANINI İÇ BİR DAHA DA KARŞIMA ÇIKMA” DEMİŞ.
DİLENCİ AYRAN PARASINI ALINCA, CİMRİ ZENGİNE
“ALLAH SENDEN RAZI OLSUN, ALLAH SENİ CENNETİNE KOYSUN” DİYE SESLİ SESLİ DUA ETMİŞ.
O GÜNÜN GECESİNDE CİMRİ ZENGİN RÜYASINDA “ÖLDÜKTEN SONRA
CENNETE GİRDİĞİNİ GÖRÜNCE BAYAĞI SEVİNMİŞ. CENNETİN
GÜZELLİKLERİNİ SEYREDERKEN, UZAKTAN BEYAZ BİR MELEĞİN,
ELİNDE ALTIN BİR TEBSİ İLE YANINA GELDİĞİNİ GÖRMÜŞ.
CENNETİN, MELEĞİN VE ALTIN TEPSİNİN GÜZELLİKLERİNE HAYRAN KALAN
CİMRİ ZENGİN, TEPSİDE NE VAR DİYE MERAK ETMEYE BAŞLAR.
BİRAZ SONRA MELEĞİN ALTIN TEPSİDE BİR BARDAK AYRAN
GETİRDİĞİNİ GÖRÜNCE CENGİN CİMRİ HAYRETLER İÇERİSİNDE KALARAK,
BİRAZ DA KIZGIN HALİDE, MELEĞE “BU NE, BİZ CENNETE AYRAN İÇMEYE Mİ GELDİK,
NERDE HURİLER, LEZİZ YEMEKLER, EŞSİZ MEYVELER VS.” ŞEYLER SÖYLEMEYE BAŞLAR”
MELEK, SAKİN BİR HALDE “EFENDİM, SİZLER DÜNYADAN BURAYA NE GETİRMİŞSENİZ,
BİZLER DE ANCAK SİZLERİN GETİRDİKLERİNİZİ SİZE İKRAM EDEBİLİYORUZ.
SİZ DÜNYADAN SADECE BİR AYRAN GETİRMİŞSİNİZ” DEYİNCE,
CİMRİ ZENGİN HAYRETLER İÇERİSİNDE KALIRKEN UYKUDAN UYANIVERMİŞ.
UYANMASIYLA DA GEÇMİŞ CİMRİ KİŞİLİĞİNİ BİR KENARA BIRAKARAK,
FAKİR FUKARAYA, İHTİYAÇ SAHİPLERİNE NASIL YARDIM EDEBİLİRİM
DİYE DÜŞÜNMEYE BAŞLAMIŞ. ZAMAN GEÇİRMEDEN KISA SÜREDE
YAŞADIĞI ŞEHİRDEKİ FAKİRLERİ TESPİT EDEREK, ONLARA YARDIM ETMEYE BAŞLAMIŞ.
O GÜNDEN SONRA DA, ÖLÜNCEYE KADAR ALLAH’IN KENDİSİNE
VERDİKLERİNDEN İHTİYAÇ SAHİPLERİNE VERME ALIŞKANLIĞINDA BİR HAYAT YAŞAMIŞ.
“SEVDİĞİNİZ ŞEYLERDEN ALLAH İÇİN İNFAK ETMEDİKÇE ASLA İYİLİĞE
ERİŞEMEZSİNİZ. (ALLAH İÇİN) HER NEYİ İNFAK EDERSENİZ ŞÜPHESİZ
ONU ALLAH BİLİR.” (AL-İ IMRAN 92)
İYİ İNSAN OLABİLMENİN ŞARTLARINDAN BİRİ DE YAPTIĞINIZ İYİLİKLERİ
EN İYİSİNDEN YAPMAK VE İYİLİK YAPARKEN EN İYİ ŞEKİLDE DAVRANMAKTIR.
Manisa’dan Sevgilerimle,
Çataktv haber site kurucumuz Remzi TOPAR
Anasayfa
